Hi,
Well, today I am not here for posting a gazal or a puzzle. I watched a movie which forced me to write over here.
Today I watched "The Persuit of Happyness", well the 'y' in the "Happyness" is intentional and someone who has watched that movie would understand why. The movie is based on the true story of Chris Gardner who is a self made entrepreneur and a millionaire. It is really a must watch movie. The movie is not for entertainment but for inspiration. Will Smith truly gave justice to the character of Chris.
It was amazing to watch how Chris managed to take care of his son and manage to do his unpaid internship even when he was broke. How he convinced his son to sleep in a 'cave' through his 'time machine'. When everything was going wrong, he continued to see the bright and pursued the right. We find it very convenient to blame it on the circumstances when we don't have enough guts and courage to fight through it. The movie really teaches a lesson to never give up and to believe that "everything's gonna be fine".
I don't know how well I can follow the ideas depicted in that movie. But I will definitely remember this movie for it's unforgettable inspirational appeal.
Wednesday, November 28, 2007
Tuesday, November 27, 2007
Nice gujarati gazal by Befam
Hi,
I came across this nice gazal from here.
I came across this nice gazal from here.
વ્યર્થ દુનિયામાં પ્રણયને આંધળો કહેવાય છે
તું નયન સામે નથી, તોપણ મને દેખાય છે.
જ્યાં જુઓ ત્યાં બધે એક જ વદન દેખાય છે
કોઇને એક વાર જોયા બાદ, આવું થાય છે?
એમ તો એનું અચાનક પણ મિલન થઇ જાય છે
શોધમાં નીકળું છું ત્યારે જ કેમ એ સંતાય છે
આવ મારાં આંસુની થોડી ચમક આપું તને,
તું મને જોઇને બહું ઝાંખી રીતે મલકાય છે.
એટલે સાકી, સુરા પણ આપજે બમણી મને,
મારા માથા પર દુઃખોની પણ ઘટા ઘેરાય છે.
હોય ના નહિ તો બધોય માર્ગ અંધારભર્યો,
લાગે છે કે આપની છાયા બધે પથરાય છે.
હું કરું છું એના ઘરની બંધ બારી પર નજર,
ત્યારે ત્યારે મારી આંખોમાં જ એ ડોકાય છે.
પ્યાર કરવો એ ગુનો છે એમ માને છે જગત,
પણ મને એની સજા તારા તરફથી થાય છે.
છે લખાયેલું તમારું નામ એમાં એટલે,
લેખ મારાથી વિધિના પણ હવે વંચાય છે.
છે અહીં ‘બેફામ’ કેવળ પ્રાણની ખુશ્બૂ બધી,
પ્રાણ ઊડી જાય છે તો દેહ પણ ગંધાય છે.
-બરકત વિરાણી “બેફામ”
તું નયન સામે નથી, તોપણ મને દેખાય છે.
જ્યાં જુઓ ત્યાં બધે એક જ વદન દેખાય છે
કોઇને એક વાર જોયા બાદ, આવું થાય છે?
એમ તો એનું અચાનક પણ મિલન થઇ જાય છે
શોધમાં નીકળું છું ત્યારે જ કેમ એ સંતાય છે
આવ મારાં આંસુની થોડી ચમક આપું તને,
તું મને જોઇને બહું ઝાંખી રીતે મલકાય છે.
એટલે સાકી, સુરા પણ આપજે બમણી મને,
મારા માથા પર દુઃખોની પણ ઘટા ઘેરાય છે.
હોય ના નહિ તો બધોય માર્ગ અંધારભર્યો,
લાગે છે કે આપની છાયા બધે પથરાય છે.
હું કરું છું એના ઘરની બંધ બારી પર નજર,
ત્યારે ત્યારે મારી આંખોમાં જ એ ડોકાય છે.
પ્યાર કરવો એ ગુનો છે એમ માને છે જગત,
પણ મને એની સજા તારા તરફથી થાય છે.
છે લખાયેલું તમારું નામ એમાં એટલે,
લેખ મારાથી વિધિના પણ હવે વંચાય છે.
છે અહીં ‘બેફામ’ કેવળ પ્રાણની ખુશ્બૂ બધી,
પ્રાણ ઊડી જાય છે તો દેહ પણ ગંધાય છે.
-બરકત વિરાણી “બેફામ”
Posted by
Saurabh Joshi
at
12:43 PM
Monday, November 19, 2007
Treasure of urdu poetry ( shayari)
Hi All,
Very nice collection of urdu poetry can be found here .
Thanks to ali for forwarding me such a nice collection.
Very nice collection of urdu poetry can be found here .
Thanks to ali for forwarding me such a nice collection.
Posted by
Saurabh Joshi
at
7:38 PM
Friday, November 02, 2007
A gazal by Saif Palanpuri
Hi,
Well, it has been a very long break here. I know, and I think I am still going to be very less frequent because of the coursework load ( Yeah I know, it is a nice excuse! )
Received this nice gazal in my orkut inbox.
-----------
ખુશ્બૂમાં ખીલેલા ફૂલ હતાં ઊર્મિમાં ડૂબેલા જામ હતા,
શું આંસુનો ભૂતકાળ હતો - શું આંસુનાં પણ નામ હતાં.
થોડીક શિકાયત કરવી’તી થોડક ખુલાસા કરવા’તા,
ઓ મોત જરા રોકાઈ જતે - બેચાર મને પણ કામ હતાં.
હું ચાંદની રતે નીકળ્યો’તો ને મારી સફર ચર્ચાઈ ગઈ,
કંઈ મંઝિલ પણ મશહૂર હતી - કંઈ રસ્તા પણ બદનામ હતાં.
જીવનની સમી સાંજે મારે જખ્મોની યાદી જોવી’તી,
બહુ ઓછાં પાનાં જોઈ શક્યો બહુ અંગત અંગત નામ હતાં.
પેલા ખૂણે બેઠા છે એ “સૈફ” છે મિત્રો જાણો છો ?!
કેવો ચંચલ જીવ હતો ને કેવા રમતારામ હતા !
’સૈફ’ પાલનપુર
------------
Well, it has been a very long break here. I know, and I think I am still going to be very less frequent because of the coursework load ( Yeah I know, it is a nice excuse! )
Received this nice gazal in my orkut inbox.
-----------
ખુશ્બૂમાં ખીલેલા ફૂલ હતાં ઊર્મિમાં ડૂબેલા જામ હતા,
શું આંસુનો ભૂતકાળ હતો - શું આંસુનાં પણ નામ હતાં.
થોડીક શિકાયત કરવી’તી થોડક ખુલાસા કરવા’તા,
ઓ મોત જરા રોકાઈ જતે - બેચાર મને પણ કામ હતાં.
હું ચાંદની રતે નીકળ્યો’તો ને મારી સફર ચર્ચાઈ ગઈ,
કંઈ મંઝિલ પણ મશહૂર હતી - કંઈ રસ્તા પણ બદનામ હતાં.
જીવનની સમી સાંજે મારે જખ્મોની યાદી જોવી’તી,
બહુ ઓછાં પાનાં જોઈ શક્યો બહુ અંગત અંગત નામ હતાં.
પેલા ખૂણે બેઠા છે એ “સૈફ” છે મિત્રો જાણો છો ?!
કેવો ચંચલ જીવ હતો ને કેવા રમતારામ હતા !
’સૈફ’ પાલનપુર
------------
Posted by
Saurabh Joshi
at
8:27 PM
Subscribe to:
Posts (Atom)